تاندون ها بافت هایی هستند که ماهیچه ها را به استخوان ها متصل می کنند. آنها کسانی هستند که تحرک مفاصل را تضمین می کنند. تاندون آشیل ماهیچه های ساق پا را به استخوان های پاشنه متصل می کند. تاندونیت آشیل (یا تاندینوپاتی) التهاب دردناک تاندون پشت مچ پا است. این آسیب شناسی اغلب در اثر درخواست بیش از حد شدید و مکرر این تاندون ایجاد می شود ، این یک آسیب بیش از حد است. این بیماری در کسانی رخ می دهد که بدون گرم شدن کافی و بدون داشتن ماهیچه های لازم ، تلاش های زیادی انجام می دهند. اغلب تاندونیت آشیل را می توان در خانه درمان کرد ، اما حتی در این صورت ، همیشه بهتر است از قبل مشاوره پزشکی دریافت کنید تا بدانید در مرحله بعد چه باید بکنید.
مراحل
روش 1 از 2: تاندونیت آشیل را درمان کنید
مرحله 1. با پزشک خود قرار ملاقات بگذارید
اگر تصمیم دارید تاندونیت پاشنه آشیل خود را به تنهایی درمان کنید ، ابتدا از پزشک خود کمک بگیرید. او تشخیص شما را تأیید می کند و مطمئناً درمان مناسب را پیشنهاد می کند.
- علت این التهاب تاندون را به پزشک خود گزارش دهید ، مطمئناً فشار بیش از حد روی ساق پا. همچنین به شما قدر طول مدت را می دهد که باید در آن پا را راحت کنید.
- اگر درد شدید در تاندون آشیل خود احساس می کنید ، یا اگر دیگر نمی توانید پای خود را حرکت دهید ، فوراً به دنبال مراقبت های پزشکی باشید. احتمال زیادی وجود دارد که دچار پارگی یا حتی پارگی تاندون شوید ، این بسیار جدی تر است.
- علائم التهاب تاندون پاشنه آشیل که باید شما را وادار کند به دنبال کمک پزشکی باشید شامل درد متوسط تا متوسط در پشت ساق پا یا بالای پاشنه پا است ، به طور خاص در هنگام تمرین. صبح هنگام بیدار شدن از خواب نیز ممکن است حساسیت خاصی یا سفتی خاصی در این قسمت از بدن احساس شود.
مرحله 2. تاندون خود را استراحت دهید
این اولین کاری است که باید انجام شود تا وضعیت بدتر نشود. این دیگر مربوط به حرکت نکردن پا نیست ، بلکه دویدن ، بالا رفتن از پله ها یا انجام فعالیتهایی است که برای تاندون آسیب زا است.
- بسته به شدت ، این دوره استراحت می تواند از چند روز تا چند ماه متغیر باشد. به بدن خود گوش دهید و فقط به تدریج به فعالیتهای شدیدتر بازگردید.
- در این دوره استراحت ، تمرینات ملایمی انجام دهید که تاثیر زیادی روی تاندون ندارند ، مانند دوچرخه سواری ، ورزش روی دستگاه بیضوی یا شنا.
مرحله 3. برای تسکین درد ، ساق پا را خنک کنید
استفاده از سرما باعث کاهش التهاب و ادم و در نتیجه درد می شود. یک کیسه یخ را به مدت یک ربع روی گوساله خود در محل دقیق درد قرار دهید. هر بار که درد باز می گردد عمل را تکرار کنید.
- بعد از ورزش ، درد را پیش بینی کنید. بلافاصله در پایان تلاش ، یک کیسه یخ روی گوساله آسیب دیده قرار دهید.
- منطقه را به مدت بیست دقیقه خنک کنید ، اما اگر کمی احساس بی حسی کردید ، همه چیز را متوقف کنید.
مرحله 4. مسکن مصرف کنید
برای کاهش ادم و تسکین درد ، پاراستامول یا داروی ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAID) مانند ایبوپروفن یا ناپروکسن مصرف کنید. دستورالعمل ها را با دقت بخوانید و مراقب باشید از دوزهای تجویز شده تجاوز نکنید.
- از درمان بیش از ده روز تجاوز نکنید.
- این مسکن ها باید گهگاه مصرف شوند و نباید در طولانی مدت مصرف شوند. اگر بیش از یک ماه نیاز به مراقبت از خود دارید ، توصیه پزشک در مورد این مصرف ضروری است.
- اگر پزشک مسکن قوی تری برای شما تجویز کند ، ناگفته نماند که دوزهایی که وی نشان داده است باید به شدت رعایت شود.
مرحله 5. از یک نوار فشرده سازی استفاده کنید
پا و ساق پا را با نوار الاستیک یا نوار فشاری باند کنید. با چنین بانداژ ، ادم فروکش می کند و تاندون آسیب دیده از حرکت تا حد زیادی جلوگیری می کند.
مرحله 6. برای کاهش ادم ، پای خود را بالا بیاورید
این موقعیت ، که شامل قرار دادن پا در بالای قلب است ، دارای مزیت کاهش ادم است ، خون با گرانش ساده بهتر گردش می کند. اگر می توانید موقعیت راحتی پیدا کنید ، خوب است که آن را برای خواب انتخاب کنید.
مرحله 7. از کشیدن سیگار خودداری کنید
سیگار کشیدن روند بهبود را بسیار کند می کند زیرا گردش خون ضعیف تر است و بنابراین ترمیم بافت آسیب دیده کندتر است. بنابراین اگر بتوانید بدون سیگار کشیدن اقدام کنید یا حداقل مصرف دخانیات خود را کاهش دهید ، سریعتر بهتر خواهید شد.
مرحله 8. کفش هایی بپوشید که از پاشنه پا محافظت می کنند
برای بهبود سریعتر ، کفش های ورزشی بپوشید که از قوس خوبی پشتیبانی می کند و دارای پد زیر پاشنه است. همچنین لازم است اطمینان حاصل شود که پشت بند (قسمت عقب) خیلی سفت نیست تا تاندون را تحریک نکند.
- در برخی موارد ، پزشک به شما پیشنهاد می کند که به جراح ارتوپد مراجعه کنید تا کفی های ارتوپدی را برای شما آماده کند. آنها روی کفش های معمولی شما می لغزند و به توزیع بهتر وزن بدن در کف پا کمک می کنند.
- این کفش ها برای تاندونیت آشیل طراحی نشده اند. این کفی های ارتوپدی قسمت پایینی پا که محل اتصال تاندون است را تسکین می دهد.
- اگر درد شما بیش از حد است ، ممکن است یک چکمه ارتوپدی برای شما تجویز شود که باعث انعطاف پا در حالی که استرس بر روی تاندون را تسکین می دهد ، شود. این یک راه حل کوتاه مدت است ، زیرا پوشیدن طولانی مدت چنین چکمه ای باعث ذوب شدن ماهیچه ساق پا می شود.
مرحله 9. در مورد تزریق احتمالی کورتیزون اطلاعات کسب کنید
کورتیزون یک ضد التهاب بسیار قوی است ، به ویژه در نفوذ. تزریق کورتیزون در حال حاضر برای مقابله با تعدادی از درد و التهاب استفاده می شود. با این حال ، امروزه خطر کوچکی برای ضربه زدن به تاندون با سوزن وجود دارد و کورتیزون یک ماده قوی است. همچنین ، پزشکان از این تکنیک استفاده نمی کنند مگر اینکه سایر درمان ها با شکست مواجه شده باشند.
مرحله 10. در مورد جراحی احتمالی اطلاعات کسب کنید
اگر پس از شش ماه مصرف دارو ، استراحت و فیزیوتراپی بهبودی حاصل نشد ، با مشورت پزشک ممکن است جراحی را در نظر بگیرید. سه عملیات اصلی وجود دارد.
- برداشتن ماهیچه گاستروکنمیوس از طریق یک برش دقیق ایجاد شده باعث می شود که عضلات ساق پا بلند شوند تا تنش تاندون آشیل برطرف شود.
- دبریدمان و شانه زدن شامل تمیز کردن قسمت آسیب دیده تاندون آشیل است. فقط می توان آن را روی تاندونی انجام داد که کمتر از 50 درصد عملکرد خود را از دست داده است.
- دبریدمان با پیوند تاندون فقط می تواند روی تاندونی انجام شود که بیش از 50 درصد عملکرد خود را از دست داده است. اساساً ، یک تاندون از انگشت شست پا برداشته می شود و روی قسمتی از تاندون آشیل که هنوز سالم است پیوند زده می شود و این باعث تقویت آن می شود.
روش 2 از 2: تقویت تاندون آشیل
مرحله 1. با فیزیوتراپیست قرار ملاقات بگذارید
برای التهاب تاندون شدید پاشنه آشیل ، لازم است با فیزیوتراپیست ملاقات کنید که تمرینات تقویتی را به شما نشان می دهد. او با تمرینات آسان و ملایم شروع می کند و سپس با تمرینات شدیدتر ادامه می دهد.
حتی برای تاندونیت آشیل متوسط ، خوب است که بدون مراجعه به فیزیوتراپیست ، تمرینات کششی و تقویت عضلات را انجام دهید که باعث تسریع در بهبود می شود
مرحله 2. کشش انگشتان پا را انجام دهید
برای انجام این تمرین ، روی صندلی بنشینید ، مطمئن شوید که پاشنه پا را صاف روی زمین قرار داده اید. خم شوید ، انگشت شست پای خود را بین انگشتان خود ببرید و تا جایی که می توانید آن را بلند کنید ، بدون اینکه درد زیادی داشته باشد. در ابتدا ، موقعیت را حدود پانزده ثانیه نگه دارید ، سپس با تمرین ، به تدریج به سی ثانیه افزایش دهید.
این تمرین را می توان ، بدون مشکل ، در مجموعه های چهار تایی همزمان ، پنج بار در روز انجام داد
مرحله 3. کشش های ساق پا و کف پا را انجام دهید
با پاهای صاف روی زمین بنشینید. ابتدا یک حوله کمی بزرگ جمع آوری کرده و از پشت انگشتان پای آسیب دیده عبور می دهید. دو طرف حوله را در دستان خود نگه می دارید. سپس فقط این دو طرف را بکشید تا کشیده شود. 15 تا 30 ثانیه در این حالت بمانید.
این تمرین را می توان ، بدون مشکل ، در مجموعه های چهار تایی همزمان ، پنج بار در روز انجام داد
مرحله 4. عضلات ساق پا را بکشید
در جلوی دیوار ، در فاصله بازو ، یک پا را جلو بگذارید ، پای عقب روی زمین صاف می ماند. هر دو دست را به دیوار تکیه دهید و وزن بدن خود را به پای خمیده جلویی بیاورید. به آرامی باسن خود را به جلو فشار دهید بدون این که پای پشت خود را از روی زمین بردارید و پای خود را صاف نگه دارید. موقعیت را ده ثانیه نگه دارید. در ناحیه ساق پای عقب دچار کشیدگی می شوید.
- این تمرین را می توان تقریباً بیست بار در روز روی هر پا انجام داد.
- در این مقاله روشی برای کشش ساق پا پیدا خواهید کرد: "چگونه پاهای خود را بکشید".
مرحله 5. در همین تمرین پاشنه پا را بالا و پایین بیاورید
این یک کشش غیرعادی است ، یعنی ما حرکت را کند می کنیم. از یک پله بالا بروید و فقط قسمت جلویی پاها را فشار دهید. سپس خود را به نوک انگشتان پای خود بکشید ، سپس به پایین بیایید و پاشنه های خود را تا آنجا که ممکن است پایین بیاورید. از آنجا که پشت پا در بالای خلأ قرار دارد ، پاشنه های خود را بسیار پایین تر از سطح پله پایین بیاورید. این حرکت دوگانه را حدود بیست بار پشت سر هم انجام دهید و بسیار آهسته پیش بروید.
- پس از مدتی ، ممکن است بتوانید با انجام وزنه ها ، سختی کشش را افزایش دهید. در نتیجه عضلات و تاندون ها تقویت می شوند.
- پس از بهبود ، همین تمرین را با یک پا انجام دهید. اگر فیزیوتراپیست شما بود که کشش دو پا را پیشنهاد کرد ، آنها به شما چراغ سبز کشش یک پا را می دهند ، شما دیگر به خود آسیب نمی رسانید.
مرحله 6. برخی از عادات خوب را ایجاد کنید
اگر نمی خواهید از عود تاندونیت خود مطلع شوید ، آنها ضروری خواهند بود. برای جلوگیری از چنین تاندونیت یا عود ، تعدادی تمرین باید انجام شود. بنابراین ، مطلوب خواهد بود:
- همیشه به آرامی شروع کنید ، به تدریج تمرینات خود یا شدت تمرین ورزشی خود را افزایش می دهید ،
- انجام هر روز کشش ،
- اولویت دادن به تمریناتی که ساق پا را فشار می دهند ،
- برای متناوب کردن تمرینات کم و زیاد.
نصیحت
اگر یک روز صبح با درد تاندون آشیل از خواب بیدار شدید ، پزشک ممکن است بریس قبل از خواب برای شل نگه داشتن تاندون در طول شب تجویز کند
هشدارها
- این مقاله فقط برای ارائه اطلاعات در مورد تاندونیت آشیل وجود دارد و قصد جایگزینی توصیه های پزشکی مجاز را ندارد. این آسیب شناسی باید تحت نظر پزشک و احتمالاً فیزیوتراپیست باشد. هیچ کاری را به تنهایی شروع نکنید: شما احتمال بدتر شدن وضعیت خود را دارید.
- اگر درد ناگهانی و شدیدی را در تاندون خود تجربه کردید یا حتی نمی توانید پای خود را روی زمین بگذارید ، فوراً به دنبال درمان باشید. اینها نشانه های پارگی تاندون است نه فقط تاندونیت.