شکستن انگشتان یک عادت رایج است که هر کسی می تواند آن را ایجاد کند. حتی اگر حسی را که هنگام انجام آن انجام می دهید دوست داشته باشید ، می تواند اطرافیان شما را تحریک کرده و منجر به مجموعه ای از عوارض جانبی ناخواسته شود. در حالی که ترک خوردن انگشتان دست شما باعث آرتریت نمی شود (همانطور که اغلب ادعا می شود) ، یک مطالعه نشان داد که این می تواند علت مشکلات دیگری مانند تورم در مفاصل و از دست دادن قدرت عضلانی باشد. همچنین می تواند نشان دهنده اختلالات عصبی جدی باشد ، همه چیز بستگی به شدت و تداوم عادت دارد. در حالی که هنوز هیچ تصمیم نهایی در مورد این که آیا این عمل مضر است یا خیر وجود ندارد ، بدون شک برخی از مردم می خواهند این کار را ترک کنند زیرا باعث تحریک دوستان یا عزیزانشان می شود یا فقط به این دلیل که آنها می خواهند ابتدا این عادت را ترک کنند. این به طبیعت دوم آنها تبدیل نمی شود.
مراحل
قسمت 1 از 3: درک کنید که چیست
مرحله 1. علل ترک خوردن صدا را درک کنید
وقتی انگشتان دست خود را می شکنید ، تعدادی از مفاصل دست خود را دستکاری می کنید تا از مایع سینوویال (که در حال حاضر نیتروژن فرض می شود) گاز تولید کنید. دومی در دیارتروزها قرار دارد و عملکرد کاهش اصطکاک غضروف را دارد. وقتی یک انگشت را می شکنید ، گازهایی که در مایع مفصلی حل شده اند ، فشرده می شوند و یک حباب ایجاد می کنند. این حباب است که منفجر می شود و سر و صدا می کند که اغلب می شنویم.
- ممکن است تا 30 دقیقه طول بکشد تا گاز آزاد شده دوباره در مایع مفصلی حل شود ، به همین دلیل باید کمی صبر کنید تا بتوانید دوباره انگشتان دست خود را ترک کنید.
- شکستن انگشتان دست باعث تحریک انتهای اعصاب و کشیدگی مفاصل می شود ، به همین دلیل بعد از انجام این کار احساس خوبی دارید.
مرحله 2. از خطرات احتمالی آگاه باشید
اگرچه برخی از مطالعات نشان داده اند که ترک خوردن انگشتان باعث آرتروز نمی شود و برخی افراد اگر به مدت طولانی تمرین را انجام دهند ، این عوارض را تجربه نخواهند کرد ، اما برخی مطالعات نشان داده است کسانی که انگشتان خود را برای مدت طولانی می ترکانند در معرض علائم قرار می گیرند. مانند:
- آسیب بافت نرم کپسول مفصلی ،
- آسیب به رباط های دست ، بافت های نرم که استخوان های ما را به هم متصل می کند.
قسمت 2 از 3: شکستن عادت
مرحله 1. رفتار درمانی را درک کنید
اگر از تکنیک های رفتار درمانی استفاده کنید ، اعتیاد شما به ترک خوردن انگشتان دست نخورده است.
- به عبارت دیگر ، ترک خوردن انگشت یک عادت است ، بنابراین می توان با تکنیک های رفتاری به آن پایان داد. به بیان ساده ، دو نوع رفتار درمانی وجود دارد: یکی مثبت نامیده می شود و دیگری منفی.
- درمان مثبت از تکنیک هایی مانند سیستم پاداش استفاده می کند که شامل تعیین اهدافی است که شما (یا کسی که دوستش دارید) برای رسیدن به آنها هدیه می دهید.
- تکنیک های منفی شامل مجازات های کوچک یا یادآوری های دیگری است که به موجب آن افراد از شیدایی خود آگاه می شوند و می توانند متوقف شوند. بسیاری از چنین تکنیک هایی وجود دارد.
مرحله 2. مراقب دستان خود باشید
به دست خود اجازه دهید کاری غیر از ترک خوردن انجام دهد. به عنوان مثال ، چرخاندن مداد یا سکه را بیاموزید.
- می توانید از تمرین جادوگران برای حرکت یک سکه در انگشتان ، روی و روی انگشتان بدون دست زدن به چیزی الهام بگیرید. این تکنیک با قلم یا مداد نیز کار می کند.
- این تمرین در هر سنی واقعاً خوب است. توسعه قدرت انگشتان ، هماهنگی و مهارت دستی می تواند به اندازه صدمه زدن به خودتان به عنوان یادگیری یک مهارت جدید سرگرم کننده باشد.
مرحله 3. به یک سرگرمی جدید بپردازید
نوعی سرگرمی که دستان شما (و همچنین ذهن شما) را مشغول می کند مانند نقاشی ، نوشتن ، پخش موسیقی و صنایع دستی احتمالاً یک گزینه عالی خواهد بود.
مرحله 4. از روش نوار الاستیک استفاده کنید
تنها کاربردی ترین روش رفتاری این است که یک نوار لاستیکی دور مچ خود قرار دهید.
- هنگامی که احساس می کنید انگشتان خود را ترک می کنید ، نوار الاستیک را بیرون بیاورید و بگذارید به پوست شما بخورد.
- دردی که احساس می کنید می تواند به شما کمک کند رفتار خود را کنار بگذارید ، زیرا ممکن است برای تشخیص درد ترک خوردن انگشتان خود بیایید.
مرحله 5. از سایر روشهای پیشگیرانه استفاده کنید
اگر زیاد به روش نوار الاستیک علاقه ندارید ، کارهای زیادی می توانید انجام دهید تا این عادت را ترک کنید.
- یک لوسیون کوچک دست در جیب یا کیف پول خود داشته باشید. اگر تمایل به شکستن انگشتان دست شما را گرفت ، لوسیون را بردارید و دستان خود را با آن بمالید. این دستان شما را در حالی که هنوز احساس نرم و هیدراته شدن می کند ، درگیر می کند.
- از یک دوست بخواهید قسمتی از انگشتان شما را بچسباند که از آن برای در زدن استفاده می کنید یا نوک انگشتان خود را به کف دست بچسبانید تا یک مشت ایجاد کند.
- هنگام تماشای تلویزیون یا انجام فعالیت های دیگر که نیازی به استفاده از دستان شما نیست ، جوراب روی دستان خود بگذارید.
- برای جلوگیری از ترک خوردن یا ضربه زدن به انگشتان خود ، مداد یا قلم را در دست داشته باشید.
قسمت 3 از 3: پرداختن به بزرگترین سوالات
مرحله 1. از عادت خود آگاه شوید
از آنجا که ترک خوردن انگشت یک بازتاب عصبی است ، اغلب به طور خودکار اتفاق می افتد. در بیشتر مواقع ، مردم حتی نمی دانند که انگشتان خود را ترک کرده اند تا زمانی که شخص دیگری به آنها اشاره کند.
- با این حال ، اگر می خواهید این عادت را ترک کنید ، باید زمان انجام آن را بیشتر بشناسید.
- همچنین می توانید به یک دوست یا یکی از اعضای خانواده دستور دهید که هر بار که این کار را انجام می دهید به آرامی به شما یادآوری کند. ترک خوردن انگشتان شما به راحتی توسط دیگران متوجه می شود تا توسط شخص دیگری که این کار را انجام می دهد.
مرحله 2. منبع اضطراب خود را پیدا کنید
این عمل را می توان به عنوان یک پدیده عصبی طبقه بندی کرد زیرا تیک عصبی پاسخی به استرس یا اضطراب است. بنابراین شناسایی منبع استرس اولین قدم برای حل مشکل است.
- استرس می تواند خاص باشد ، مانند نگرانی از امتحان آینده. همچنین می تواند عمومی باشد ، مانند روابط با والدین و همکاران ، پذیرش اجتماعی یا چندین عامل دیگر.
- سعی کنید همیشه یک دفترچه یادداشت همراه خود داشته باشید که هر زمان انگشتان خود را محکم می کنید یادداشت کنید. این به شما امکان می دهد همه عناصر رفتارهای ترک خوردن انگشتان خود را بفهمید و به شما در شناسایی عوامل محرک کمک می کند.
مرحله 3. از وسواس اجتناب کنید
اگر شما فردی هستید که انگشتان دست شما ترک می خورد یا به کسی که این کار را می کند اهمیت می دهید ، درک کنید که زدن مداوم یا شکایت از این شیدایی فقط اوضاع را بدتر می کند.
- بی حوصلگی باعث ایجاد استرس می شود و این به نوبه خود پاسخ عصبی به آن استرس را افزایش می دهد.
- بنابراین یادآوری های نرم مفیدتر و م effectiveثرتر از مزاحمت های مداوم است.
مرحله 4. یک سیستم پشتیبانی ایجاد کنید
در حالی که قلدری یا افزایش استرس کمک چندانی نمی کند ، چندین راه وجود دارد که خانواده یا دوستان پسر انگشت شکن می توانند به آنها کمک کنند. هنگامی که می بینید انگشتانش ناخودآگاه در حال ترک خوردن است ، او را لمس کنید می تواند به او در درک آنچه انجام می دهد و همچنین مبارزه با مشکل کمک زیادی کند.
مرحله 5. به خودتان زمان بدهید
باید درک کرد که این شیدایی بی ضرر است و مطمئناً با گذشت زمان از بین می رود. اگر با تغییرات دیگر در رفتار شما مطابقت ندارد ، صبر بهترین متحد شماست.
مرحله 6. به دنبال کمک حرفه ای باشید
درک این نکته ضروری است که افراط در هر چیزی یا هر رفتاری که تأثیرات منفی بر روند عادی زندگی دارد ، همیشه باید به عنوان یک مشکل یا بدی تلقی شود که باید برطرف شود.
- ترک خوردن بیش از حد انگشتان دست ، به ویژه هنگامی که ترک خوردن مفاصل دیگر بدن را در پی داشته باشد ، می تواند علامتی هشداردهنده برای اختلالات اضطرابی جدی تر باشد.
- اگر فکر می کنید ترک خوردن انگشتان شما نشانه یک اختلال جدی تر است ، باید به یک درمانگر مراجعه کنید.
نصیحت
- در مورد ترک خوردن استخوان های مفصل ، تفاوت زیادی بین مردان وجود دارد. در حالی که برخی اصلاً نمی توانند این کار را انجام دهند ، برخی دیگر با سهولت زیادی در مفاصل خود فضا ایجاد می کنند. حتی برخی از افراد می توانند چندین مفاصل بدن خود را ترک کنند. این می تواند منجر به حرکات بسیار ناراحت کننده ای شود مانند چرخاندن سر ، عقب کشیدن ناخن ها و غیره. مطمئن شوید که این نکات را رعایت می کنید تا یکبار برای همیشه به این رفتار بد پایان دهید.
- همچنین می توانید با یک متخصص کایروپراکتیک صحبت کنید.
- انتظار نتایج فوری نداشته باشید. شما یک شبه رفتار خود را تغییر نمی دهید. فقط باید سعی کنید بتدریج و بسیار ملایم بشکنید.
- با ترک خوردن انگشتان دستان شما آرام تر می شوند.
- صبور باشید ، زیرا ترک عادت زمان بر است.
- اصرار ورزیدن. از آنجا که شما برای پایان دادن به این عادت تلاش می کنید ، ممکن است در طول مسیر اشتباه کنید. اگر این اتفاق افتاد خیلی به خودتان سخت نگیرید. هیچ چیز بدون مشکل نیست. نکته مهم این است که از هر دو دست شجاعت بگیرید و به راه خود ادامه دهید. اینکه شما با مانعی روبرو شده اید به این معنا نیست که نمی توانید بیشتر پیش بروید ، حتی اگر این مانع بزرگ باشد.
- اگر کمک می کند ، یک توپ استرس یا چیزی بخرید که می توانید وقتی انگشتانتان را ترک می دهید فشار دهید. بدون این که واقعاً این کار را انجام دهید می تواند رضایت شما را جلب کند.