اگر مبتلا به آرتریت روماتوئید هستید ، که یک بیماری التهابی خود ایمنی است ، می دانید که چه دردی در مفاصل شما ایجاد می کند. سیستم ایمنی بدن با حمله به غشایی که سر استخوان ها را در مفاصل مفاصل ، اغلب در مچ دست و انگشتان می پیچد ، علیه بدن می چرخد. فرد مبتلا همچنین ممکن است در ناحیه گردن ، شانه ها ، آرنج ، باسن ، زانو ، مچ پا و پا درد داشته باشد. با این حال ، می توان با درمان التهاب ، درد و ناراحتی را کاهش داد. برای این کار می توانید از گیاه "آلوئه ورا" استفاده کنید ، رژیم غذایی ضدالتهابی را در پیش بگیرید و شیوه زندگی خود را تغییر دهید.
مراحل
قسمت 1 از 4: از آلوئه ورا برای درمان روماتیسم مفصلی استفاده کنید
مرحله 1. درباره ژل و آب آلوئه ورا بیشتر بدانید
ژل آلوئه ورا معمولاً برای درمان سوختگی ، عفونت و همچنین درد و مشکلات مختلف مفصلی استفاده می شود. برای کاهش التهاب ، می توانید آن را مستقیماً روی مفصل بمالید یا آب گیاه را بنوشید. این به این دلیل است که آلوئه ورا دارای اثرات ضد التهابی است که می تواند برای کاهش درد و تسریع بهبود استفاده شود. همچنین دارای خواصی است که می تواند برای ارتقاء آب رسانی و کاهش اثرات پیری مورد استفاده قرار گیرد.
- ژل از قسمت مرکزی گیاه که "نخ داخلی" نیز نامیده می شود ، استخراج می شود. حاوی کربوهیدراتهای پیچیده است که طولانی تر از کربوهیدراتهای موجود در آب گیاه است. دانشمندان معتقدند این قندها هستند که به آلوئه ورا خواص درمانی می دهند.
- آب میوه از لایه بیرونی برگ که حاوی قندهای پیچیده است ، استخراج می شود.
مرحله 2. مقداری ژل آلوئه ورا استخراج کنید
اگر گیاه بالغ دارید ، یک برگ را از آن با قیچی جدا کنید ، سپس لایه بیرونی آن برگ را جدا کنید ، زیرا این محل ژل است. با انگشتان خود ژل را بیرون بیاورید یا انتهای برگ را بکشید و برای بیرون کشیدن آن فشار وارد کنید.
اگر می خواهید ژل آلوئه ورا بخرید ، یک جستجوی آنلاین انجام دهید یا به فروشگاهی بروید که محصولات بهداشتی در آن فروخته می شود (داروخانه ، فروشگاه لوازم آرایشی ، بخش بهداشت سوپر مارکت و غیره). محصول آلوئه ورا را انتخاب کنید که فاقد مواد نگهدارنده یا افزودنی باشد
مرحله 3. ژل آلوئه ورا را روی مفاصل بمالید
ابتدا با پخش مقدار کمی بر روی ناحیه کوچکی از پوست شروع کنید تا بررسی کنید که به هیچ یک از مواد موجود در آن حساسیت ندارید. اگر مشکلی مانند بثورات وجود دارد ، استفاده از ژل را متوقف کنید. در صورت عدم تحریک پوست ، ژل را روی ناحیه مشکل دار پوست بمالید. از آن به عنوان لوسیون استفاده کنید. این باید درد و ناراحتی ناشی از آرتریت روماتوئید را تسکین دهد. تا زمانی که هیچ تحریکی برای پوست ایجاد نشود ، می توانید از ژل استفاده کنید ، حتی برای مدت طولانی.
اگرچه ژل آلوئه ورا هیچ عوارض جانبی منفی در اکثر افراد ایجاد نمی کند ، اما می تواند باعث قرمزی ، احساس سوزش یا سوزن سوزن شدن و بثورات موقتی در برخی افراد شود
مرحله 4. با اثرات درمانی آب آلوئه ورا و عوارض جانبی آن آشنا شوید
دانشمندان بر این باورند که آب این گیاه حملات خاصی از سیستم ایمنی را کاهش می دهد ، که ممکن است برای افرادی که مبتلا به آرتریت روماتوئید هستند مفید باشد. با این حال ، نوشیدن آن می تواند باعث گرفتگی عضلات ، اسهال و گاز شود. اگر این اتفاق برای شما افتاد ، مصرف این آب میوه را متوقف کنید. همچنین می تواند باعث پایین آمدن سطح قند خون و تداخل با داروهای دیابت شود ، بنابراین نباید بیش از 3 تا 4 هفته آن را بنوشید. همچنین می تواند جذب کرم های استروئیدی و سطح پتاسیم در خون را کاهش دهد. اگر از دارو استفاده می کنید ، در مورد مکمل های غذایی (بلع) و محصولات موضعی آلوئه ورا از پزشک مشورت کنید ، زیرا ممکن است مصرف آنها در افرادی که از برخی داروها استفاده می کنند منع مصرف داشته باشد.
- اگرچه هیچ مطالعه علمی طولانی مدت در مورد اثرات داخلی آلوئه ورا در انسان وجود ندارد ، اما برخی مشاهدات نشان می دهد که آب این گیاه ممکن است عامل سرطان پوست روده بزرگ باشد.
- برخی از متخصصان بهداشت از نوشیدن آب آلوئه ورا توصیه می کنند. از طرف دیگر ، هیچ کس توصیه نمی کند که از محصولات حاوی آلوئه ورا بر روی پوست استفاده کنید.
مرحله 5. آب آلوئه ورا بنوشید
یک محصول ارگانیک را انتخاب کنید که حاوی هیچگونه افزودنی یا نگهدارنده نباشد. با مصرف آن در مقادیر کم ، در وعده های 60 تا 90 میلی لیتر در روز شروع کنید تا تاثیرات آن را بر شما مشاهده کنید. اگر همه چیز خوب پیش رفت ، میزان مصرف خود را افزایش دهید تا 60 تا 90 میلی لیتر آب میوه 3 بار در روز مصرف کنید. احتمالاً مدتی طول می کشد تا به طعم آب آلوئه ورا که به خصوص تلخ است عادت کنید. می توانید یک قاشق چای خوری عسل را به یک دوز آب میوه اضافه کنید تا شیرین و طعم دار شود.
- هرگز ژل آلوئه ورا نخورید ، زیرا حاوی ملین قوی است که گفته می شود باعث اسهال می شود.
قسمت 2 از 4: رژیم غذایی و شیوه زندگی خود را تغییر دهید
مرحله 1. غذاهای با کیفیت بخورید
اطمینان حاصل کنید که بیشتر محصولات ارگانیک مصرف می کنید. شما باید از آنهایی که حاوی آفت کش ها و سایر مواد شیمیایی مانند هورمون ها یا آنتی بیوتیک ها هستند که احتمال ابتلا به التهاب را افزایش می دهند ، اجتناب کنید. شما همچنین باید میزان غذاهای فرآوری شده را که مصرف می کنید محدود کنید تا میزان نگهدارنده ها و افزودنی هایی را که مصرف می کنید کاهش دهید ، که همچنین می تواند باعث التهاب شود. بنابراین کربوهیدراتهای پیچیده را مصرف می کنید تا قندهای ساده که باعث التهاب می شوند.
- تا جایی که امکان دارد غذاهای خود را خودتان تهیه کرده و بپزید. این امر ویتامین ها ، مواد معدنی و مواد مغذی موجود در محصولات طبیعی را حفظ می کند.
- یک قاعده ساده این است که از غذاهای خیلی سفید مانند آرد گندم ، برنج سفید و ماکارونی معمولی که محصولات فرآوری شده هستند اجتناب کنید. در عوض ، نان سبوس دار ، برنج قهوه ای و ماکارونی تهیه شده از غلات کامل بخورید.
مرحله 2. میوه و سبزیجات بیشتری بخورید
همراه با غلات کامل ، آنها باید دو سوم رژیم غذایی شما را تشکیل دهند. میوه ها و سبزیجات حاوی مقدار زیادی آنتی اکسیدان هستند که به کاهش پدیده التهاب مزمن کمک می کند. ترجیحاً از محصولات تازه استفاده کنید. همچنین می توانید از محصولات یخ زده استفاده کنید ، اما باید از مصرف آنها با سس های چرب خودداری کنید. از غذاهایی که با میوه هایی که قند تصفیه شده دارند ، به عنوان مثال به شکل شربت ، استفاده کنید. سبزیجات و میوه های رنگ روشن را انتخاب کنید ، زیرا دارای خاصیت آنتی اکسیدانی بالایی هستند. به عنوان مثال ، می توانید سبزیجات و میوه های زیر را بخورید:
- انواع توت ها مانند بلوبری یا تمشک
- سیب
- آلو
- پرتقال ها
- لیمو
- سبزیجات برگ سبز
- کدو تنبل تابستانی و زمستانی
- فلفل
مرحله 3. جذب فیبر بیشتر
آنها التهاب مزمن را کاهش می دهند. شما باید حداقل 20 تا 35 میلی گرم در روز مصرف کنید. غذاهای سرشار از فیبر شامل غلات کامل ، سبزیجات ، میوه ها و دانه ها هستند. در اینجا برخی از مواد غذایی که منابع عالی فیبر هستند:
- بلغور ، برنج قهوه ای ، گندم سیاه ، جو دوسر ، ارزن ، کینوا ،
- سیب ، گلابی ، خرما ، انجیر ، انواع توت ها ،
- سبزیجات برگ سبز (مانند اسفناج یا کلم) ، هویج ، کلم بروکلی ، کلم بروکسل ، کلم چینی ("بوک چوی") ، چغندر ،
- نخود فرنگی ، عدس ، لوبیا خشک از همه نوع ،
- تخمه کدو ، تخمه آفتابگردان ، کنجد ، گردو ، بادام ، پکن ، فندق و پسته.
مرحله 4. میزان مصرف گوشت قرمز را محدود کنید
گوشت های بدون چربی را انتخاب کنید زیرا نسبت بهتری از اسیدهای چرب امگا 3 و امگا 6 دارند. از مصرف پوست طیور خودداری کنید. فقط گوشت هایی را از حیواناتی که بدون هورمون یا آنتی بیوتیک پرورش یافته اند انتخاب کنید و قبل از مصرف آنها را از شر چربی خلاص کنید. با محدود کردن مصرف گوشت ، مصرف چربی اشباع شده را کاهش می دهید ، که نباید بیش از 7 درصد کالری دریافتی روزانه باشد.
- با اجتناب از تهیه و پخت غذاهای خود با کره یا مارگارین ، می توانید میزان مصرف چربی اشباع شده را کاهش دهید. در عوض ، از روغن کلزا یا روغن زیتون استفاده کنید.
- متخصصان قلب توصیه می کنند از چربی های "ترانس" اجتناب کنید. برچسب محصولاتی را که قصد خرید آنها را دارید با دقت بخوانید تا از آنهایی که حاوی چربی هیدروژنه هستند اجتناب کنید. در این حالت ، می توانید مطمئن باشید که این محصول حاوی چربی های "ترانس" است ، حتی اگر برچسب آن وجود داشته باشد.
مرحله 5. ماهی بیشتری بخورید
گوشت ماهی حاوی پروتئین با کیفیت و مقدار مناسبی از اسیدهای چرب امگا 3 است که برای قلب مفید است. با جذب مقدار زیادی از این امگا 3 ، التهاب مزمن را کاهش می دهید. از جمله ماهی هایی که حاوی مقدار زیادی از آن هستند می توان به ماهی تن ، ماهی قزل آلا ، ماهی قزل آلا ، ماهی خال مخالی و ساردین اشاره کرد.
به یاد داشته باشید که با نوشیدن مقدار زیادی آب بدن خود را هیدراته نگه دارید
مرحله 6. ادویه هایی که خاصیت ضدالتهابی دارند را به غذاهای خود اضافه کنید
این به این دلیل است که برخی گیاهان و ادویه جات می توانند درد ناشی از آرتریت روماتوئید را کاهش دهند. پس از صحبت با پزشک خانواده می توانید آن را از طریق مکمل های غذایی جذب کنید. در واقع بهتر است آنها را از رژیم غذایی خود دریافت کنید تا از مکمل ها. در میان آن گیاهان و ادویه جات که دارای خواص ضد التهابی هستند ، موارد زیر وجود دارد:
- سیر
- زردچوبه
- باسیلیک
- پونه کوهی
- میخک ها
- دارچین
- زنجبیل
- فلفل
مرحله 7. ورزش کنید
ورزش متوسط به بهبود سلامت عمومی ، به ویژه با تقویت ماهیچه ها و استخوان ها کمک می کند. یک فیزیوتراپیست می تواند به شما در انتخاب تمرینات بدنی که بیشترین سود را برای شما می رساند ، کمک کند. به خاطر داشته باشید که فعالیتهای نسبتاً سبک مانند وزنه برداری ، ایروبیک ، پیاده روی ، تای چی ، پیاده روی و یوگا مناسب ترین هستند. آنها به ویژه به تقویت و نرم شدن ماهیچه های شما کمک می کنند.
شما باید تعادل مناسب بین ورزش و دوره استراحت را پیدا کنید. در صورت ابتلا به آرتریت روماتوئید ، در حین تمرین ، به جای اینکه فعالیت خود را به طور کامل متوقف نکنید ، به استراحت کوتاه بپردازید
مرحله 8. ضد روماتیسم (دارویی) مصرف کنید
در میان آنها عوامل ضد التهابی وجود دارد. پزشک همچنین ممکن است آنتی بادی هایی را تجویز کند که می تواند فاکتور نکروز تومور را کاهش دهد ("کاکتین"). دانشمندان به طور دقیق مطمئن نیستند که چگونه این گلیکوپروتئین می تواند بر روماتیسم مفصلی تأثیر بگذارد ، اما دریافتند که این دارو در ترکیب با داروهای ضدالتهابی در کاهش درد و ناراحتی های مرتبط با بیماری م effectivenessثر است. در غیر این صورت ، پزشک ممکن است پروتئین های مهندسی ژنتیک را تجویز کند که باید با داروهای ضد التهابی نیز ترکیب شوند. داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی و مسکن ها (مسکن ها) در ترکیب با سایر مواد دارویی استفاده می شود.
داروهای ضد روماتیسم مانند متوترکسات می توانند به کبد آسیب جدی وارد کرده و آن را بیش از حد حساس کنند. سایر عوارض جانبی شامل خستگی ، تب ، سرفه و مشکلات تنفسی است
قسمت 3 از 4: درک آرتریت روماتوئید
مرحله 1. علائم آرتریت روماتوئید را شناسایی کنید
اولین علائم این بیماری ضعف و تورم مفاصل است که باعث می شود در لمس احساس گرما کنید. بسیاری از افرادی که به آن مبتلا هستند در مواقع بحرانی که علائم آن تشدید می شود ، دچار سفتی و درد مفاصل می شوند. در برخی افراد ، علائم مزمن (ثابت) هستند. با پیشرفت بیماری ، مفاصل و استخوان ها با از دست دادن عملکرد اندام آسیب دیده از بین می روند ، اگرچه درمان پزشکی می تواند آسیب را محدود کند. همچنین می توانید علائمی را مشاهده کنید که در زیر توضیح داده شده است.
- بیمار دچار خستگی مزمن ، درد عضلانی و سفتی مفاصل می شود که حداقل یک ساعت پس از خواب شبانه یا دوره ای استراحت در رختخواب ادامه می یابد.
- افرادی که مبتلا به آرتریت روماتوئید هستند بیشتر از سایرین در معرض بیماری های دیگر قرار می گیرند. سیستم ایمنی آنها می تواند مشکلاتی را برای آنها ایجاد کند مانند سندرم شوگرن. آنها همچنین ممکن است از التهاب رگ های خونی ("واسکولیت") ، کم خونی (کمبود گلبول های قرمز خون) و مشکلات ریوی رنج ببرند.
- ندولهای روماتوئید در 35 درصد از افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید ایجاد می شوند. اینها تورم های کوچکی در زیر پوست هستند که در نزدیک مفصل آسیب دیده ، اغلب در آرنج ها ظاهر می شوند. به طور کلی ، آنها دردناک نیستند ، آزادانه در زیر پوست حرکت می کنند و اندازه آنها از نخود فرنگی تا اندازه لیمو است.
مرحله 2. عوامل خطرساز برای آرتریت روماتوئید را بشناسید
اگرچه علل این بیماری به وضوح مشخص نیست ، اما مطالعات نشان می دهد که اغلب منشا ژنتیکی دارد. به نظر می رسد افرادی که گروه های خاصی از ژن ها را به ارث برده اند (چندین ژن درگیر هستند) بیشتر در معرض این ژن ها هستند. هورمون ها یا محیط نیز می توانند در ایجاد این بیماری نقش داشته باشند.
آرتریت روماتوئید بدون در نظر گرفتن قومیت یک مرد یا یک زن را تحت تأثیر قرار می دهد. با این حال ، مطالعات آماری نشان می دهد که این بیماری زنان را بیشتر از مردان مبتلا می کند. در حقیقت ، زنان 2-3 بار بیشتر از مردان و اغلب در سنین میانسالی مبتلا می شوند
مرحله 3. بدانید که چگونه آرتریت روماتوئید تشخیص داده می شود
اغلب با علائم مشاهده شده و پس از تجزیه و تحلیل سابقه پزشکی خانواده بیمار مشخص می شود. پزشک از این تشخیص برای ایجاد یک برنامه درمانی با هدف اصلی کاهش درد ، التهاب و زوال مفاصل استفاده می کند. برای تشخیص روماتیسم مفصلی ، پزشک ممکن است آزمایشاتی را که در زیر توضیح داده شده است انجام دهد.
- او می تواند با استفاده از دستگاه اشعه ایکس و سایر سیستم های تصویربرداری که می توانند مفاصل را به طور عمیق مشاهده کنند ، آزمایشات آزمایشگاهی را انجام دهد.
- او می تواند نمونه خون بگیرد ، عمدتا برای تشخیص عامل نکروز تومور ، اما همچنین آزمایشات غیر اختصاصی. تشخیص کشکتین ، آرتریت روماتوئید را مشخص می کند در حالی که آزمایشات غیر اختصاصی می توانند التهاب را نشان دهند.
- آزمایشات تشخیصی بیماریهای دیگر را می توان انجام داد تا این بیماریهای دیگر به عنوان علایمی که مشاهده می شود رد شود. به عنوان مثال ، آرتروپاتی های عفونی ، لوپوس اریتماتوز سیستمیک (SLE) ، اسپوندیلیت آنکیلوزان (که عمدتا ستون فقرات و مفاصل بزرگ را درگیر می کند) و فیبرومیالژیا علائمی شبیه آرتریت روماتوئید دارند.
قسمت 4 از 4: زمان درخواست کمک پزشکی
مرحله 1. در اولین علائم به پزشک خود مراجعه کنید
اگر شما آن را به درستی درمان نکنید ، آرتریت روماتوئید می تواند منجر به بسیاری از مشکلات دیگر شود. اگر فکر می کنید علائم شما مربوط به این بیماری است ، بلافاصله برای تشخیص و توصیه درمان مناسب به پزشک مراجعه کنید.
- اگر مفاصل شما به طور منظم متورم یا دردناک هستند ، باید به پزشک خود مراجعه کنید.
- آرتریت روماتوئید درمان نشده می تواند منجر به مشکلات دیگری مانند عفونت ، پوکی استخوان ، سندرم تونل کارپ ، مشکلات قلبی (انسداد یا سخت شدن عروق) و بیماری های ریوی شود.
مرحله 2. با پزشک خود برنامه ای تهیه کنید و آن را دنبال کنید
اگر پزشک شما تایید کند که شما مبتلا به آرتریت روماتوئید هستید ، به شما آموزش می دهد که چگونه وضعیت خود را با خیال راحت و م manageثر مدیریت کنید. آنها همچنین ممکن است توصیه کنند که به متخصصی مانند فیزیوتراپیست یا روماتولوژیست با تجربه در این زمینه مراجعه کنید. با پزشک خود و در صورت لزوم با سایر متخصصان مراقبت های بهداشتی صحبت کنید تا دستورالعمل های آنها را به طور کامل درک کنید.
علاوه بر تغییر شیوه زندگی ، متخصصان مراقبت های بهداشتی ممکن است استفاده از داروهایی مانند DMARD های مصنوعی معمولی یا ضد التهاب ، درمان گاه به گاه یا فیزیکی یا جراحی برای ترمیم تاندون ها یا مفاصل را توصیه کنند
مرحله 3. به درستی غربالگری شوید
روماتیسم مفصلی یک بیماری قابل کنترل است ، اما در حال حاضر درمانی برای آن وجود ندارد. شما باید به طور منظم به پزشک خود مراجعه کنید تا مطمئن شوید که درمانهایی که انجام می دهید م workingثر است و هیچ عارضه ای ایجاد نمی شود.
- از او بپرسید که چند وقت یکبار نیاز به تشخیص دارید ، برای مثال او ممکن است هر ماه یا هر دو ماه یکبار شما را معاینه کند.
- تحقیقات نشان می دهد که تشخیصهای مکرر (بین 7 تا 11 بار در سال) با نتایج بهتری برای بیمارانی که برای آرتریت روماتوئید درمان می شوند نسبت به افرادی که کمتر دیده می شوند (کمتر از 7 بار در سال) همراه است.
مرحله 4. در مورد علائم جدید با پزشک خود مشورت کنید
ممکن است وضعیت شما بدتر شود یا به طور خود به خود تغییر کند ، حتی اگر به شدت درمان را انجام دهید. اگر این اتفاق افتاد ، بلافاصله با پزشک خود وقت بگیرید تا معاینه شوید.