ممکن است در تشخیص اینکه رباط صلیبی قدامی (ACL) دچار پارگی نسبی شده است دچار مشکل شوید زیرا این آسیب مانع از آن می شود که ACL علائم طبیعی اشک مانند خم شدن زانو را نشان دهد. خوشبختانه چندین راه وجود دارد که می توانید قبل از مراجعه به پزشک ، پارگی نسبی ACL را به تنهایی تشخیص دهید. برای انجام این کار ، باید علائم را بشناسید تا مشخص شود ، نحوه عملکرد رباط صلیبی قدامی را بشناسید و برای تشخیص حرفه ای به مطب پزشک بروید.
مراحل
قسمت 1 از 3: علائم و عوامل خطر را شناسایی کنید
مرحله 1. هنگام پاره کردن ، مطمئن شوید صدای ضربه محکم و ناگهانی را می شنوید
اکثر مردم گزارش می دهند که در صورت پارگی رباط صلیبی قدامی ، صدای ضربه ای شنیده می شود. اگر هنگام پارگی پارگی صدا را بشنوید ، ACL احتمالاً حداقل یک پارگی جزئی داشته است. برای تأیید این تشخیص باید به پزشک مراجعه کنید.
شما به احتمال زیاد احساس درد خواهید کرد ، اما سعی کنید صدای دقیق زانو را به خاطر بسپارید. اگر می توانید آن را توصیف کنید ، ممکن است به پزشک در تشخیص پارگی کمک کند
مرحله 2. مراقب هر دردی باشید که احساس می کنید
اگر به زانو آسیب وارد کنید ، می تواند درد زیادی ایجاد کند ، چه پارگی جزئی باشد و چه فقط پیچ خوردگی جزئی. وقتی سعی می کنید در فعالیت بدنی شرکت کنید ، به احتمال زیاد یک درد چاقو یا مداوم احساس خواهید کرد.
وقتی پارگی نسبی ACL دارید ، گیرنده های درد زانو فعال می شوند. می تواند باعث درد متوسط تا شدید شود
مرحله 3. مراقب تورم باشید
تورم روش بدن برای ترمیم ساختارهای داخلی در هر زمان آسیب است. اگر متوجه شدید که زانوی شما پس از تصادف متورم شده است ، احتمالاً حداقل یک پارگی جزئی داشته اید.
همچنین ببینید آیا زانو بعد از فعالیت بدنی متورم شده است یا خیر. ممکن است بلافاصله بعد از حادثه متوجه تورم نشده باشید ، اما داشتن آن بعد از فعالیت بدنی به وضوح نشان می دهد که به زانو آسیب وارد کرده اید و ممکن است دچار پارگی جزئی شده باشید
مرحله 4. ببینید آیا زانو گرم تر از حد معمول است یا قرمز شده است
علاوه بر تورم ، در لمس گرم می شود و قرمز می شود. بدن شما دمای ناحیه آسیب دیده را برای جلوگیری از عفونت افزایش می دهد ، زیرا باکتری ها معمولاً نمی توانند در محیط گرم رشد کنند.
مرحله 5. سعی کنید زانو را حرکت دهید
اگر پارگی نسبی ACL داشته اید ، احتمالاً برای حرکت دادن زانو به پهلو و عقب به جلو مشکل خواهید داشت. این به این دلیل است که رباط آسیب دیده است ، بنابراین احتمالاً در راه رفتن مشکل خواهید داشت.
حتی اگر بتوانید راه بروید ، احتمالاً در زانو احساس ضعف خواهید کرد
مرحله 6. شایع ترین علل آسیب ACL را بشناسید
پارگی رباط صلیبی قدامی تقریباً همیشه با حرکت رخ می دهد. این امکان وجود دارد که شما در طول یک مسابقه فوتبال به طور ناگهانی جهت خود را تغییر دهید یا با ناراحتی در پیست اسکی فرود آمده باشید. اگر فکر می کنید ممکن است پارگی نسبی ACL داشته باشید ، مهم است که شرایطی که معمولاً در آن اتفاق می افتد را بدانید. در اینجا مواردی وجود دارد:
- تغییر ناگهانی جهت ؛
- هنگامی که در حال حرکت هستید ناگهان متوقف شوید.
- اعمال فشار یا فشار شدید بر زانو ، مانند برخورد با کسی هنگام بازی فوتبال ؛
- پرش و فرود نامناسب یا ناخوشایند ؛
- در حین مسابقه به طور ناگهانی سرعت خود را کاهش می دهد.
مرحله 7. از عوامل خطری که می توانند باعث این آسیب شوند آگاه باشید
هر کسی ممکن است دچار این پارگی شود ، اما عوامل یا فعالیت های خاصی می تواند شما را مستعد آسیب کند. در این موارد احتمال پارگی رباط صلیبی قدامی بیشتر است.
- شما در ورزشهای ورزشی شرکت می کنید که نیاز به استفاده فعال از پاهای شما دارد. فعالیت های ورزشی که نیاز به تماس فیزیکی دارند نیز می توانند شانس این پارگی را افزایش دهند.
- احساس خستگی عضلانی می کنید. همچنین می تواند افراد را در برابر اشک در ACL آسیب پذیر کند. از آنجا که ماهیچه ها در ارتباط با استخوان ها ، رباط ها و تاندون ها کار می کنند ، فشار آوردن بر آنها و فشار آوردن آنها می تواند خطر آسیب را افزایش دهد. به عنوان مثال ، یک فوتبالیست خسته به احتمال زیاد دچار پارگی ACL می شود تا یک بازیکن پرانرژی که به تازگی وارد زمین شده است.
- شما به بیماری مبتلا هستید که استخوان ها و ماهیچه های شما را ضعیف می کند. به عنوان مثال ، استخوان های ضعیف و ضعیف ، رشد نامناسب غضروف یا چاقی می توانند خطر پارگی رباط صلیبی قدامی را افزایش دهند.
قسمت 2 از 3: تحت معاینه فیزیکی قرار بگیرید
مرحله 1. به پزشک خود مراجعه کنید
در صورت مشاهده علائم ذکر شده در این مقاله این کار را انجام دهید. می توانید از این سند به عنوان راهنما برای اطلاع از وجود پارگی استفاده کنید ، اما همیشه باید برای تشخیص حرفه ای به پزشک مراجعه کنید. این تصور بدی است که فرض کنید حال شما خوب است زیرا فقط فشار بیشتری به زانو وارد می کنید و بیشتر به آن آسیب می رسانید.
بلافاصله پس از آسیب با پزشک قرار ملاقات بگذارید. در صورت امکان ، باید بلافاصله برای درمان آسیب به بیمارستان مراجعه کنید
مرحله 2. بدانید که سه مرحله پارگی رباط صلیبی قدامی وجود دارد
هنگامی که دچار پارگی ACL می شوید ، بیشتر به عنوان پیچ خوردگی شناخته می شود تا شکستگی استخوان ، زیرا یک رباط است (اگرچه می تواند به اندازه یک استخوان شکسته دردناک باشد). اصطلاح پیچ خوردگی به بیش از کشیدگی رباط اشاره دارد. این در واقع طبقه بندی است که برای اشاره به آسیب های رباط استفاده می شود. سه مرحله پارگی ACL وجود دارد.
- رگ به رگ شدن ACL در مرحله اول ، آسیب جزئی رباط است. رباط کمی کشیده شد ، اما پاره نشد. این هنوز می تواند مفصل زانو را حمایت کند و اجازه دهد پا ثابت بماند.
- پیچ خوردگی ACL مرحله دوم زمانی اتفاق می افتد که رباط بیش از ظرفیت خود کشیده می شود تا جایی که شل می شود. اینجاست که از اصطلاح فنی پارگی نسبی ACL استفاده می شود.
- پیچ خوردگی ACL مرحله سوم باعث بی ثباتی در مفصل زانو و پارگی کامل رباط می شود.
مرحله 3. از پزشک بخواهید آزمایش لاچمن را برای شما انجام دهد
فقط پزشک باید این آزمایش را انجام دهد ، سعی نکنید خودتان آن را انجام دهید. این آزمایش ایده آل برای تشخیص اینکه آیا پارگی نسبی ACL دارید یا خیر. حتی اگر سایر تاندون ها و رباط های زانو آسیب ندیده باشند ، می تواند تشخیص دهد که آیا شما آن را دارید. پزشک موارد زیر را انجام می دهد.
او از شما می خواهد که روی میز دراز بکشید. برای شروع ، او زانوی آسیب دیده را بررسی می کند تا ببیند وقتی زانو را خم می کنید ، تا کجا می رود. رباط صلیبی قدامی از رفتن بیش از حد استخوان درشت نی جلوگیری می کند. سپس پزشک زانوی آسیب دیده را معاینه می کند تا ببیند زمانی که زانو خم می شود ، ساق پا تا چه حد گسترش می یابد. اگر بیش از حد معمول به جلو حرکت می کند ، اما پزشک ممکن است هنوز احساس مقاومت کند ، این بدان معناست که شما دچار پارگی جزئی شده اید. با این حال ، اگر هیچ مقاومتی وجود نداشته باشد ، این بدان معناست که شما یک پارگی کامل ACL داشته اید
مرحله 4. برای آزمون پرش چرخشی آماده شوید
این آزمایش برای تعیین میزان فشار می تواند بر زانوی آسیب دیده قبل از ناپایدار شدن آن استفاده شود. پزشک ساق پای آسیب دیده را کمی در جهات مختلف از بدن شما دور می کند (به این عمل ربایش مفصل ران می گویند). سپس او این روش را انجام می دهد.
- او پای شما را در حالی که به داخل فشار می دهد (در قسمت بیرونی زانو) دراز می کند و سپس آن را به بیرون می چرخاند. این نشان می دهد که ACL چقدر خوب کار می کند ، زیرا حرکتی است که فقط این رباط را درگیر می کند.
- او به آرامی پای شما را خم می کند در حالی که فشار مداوم بر آن وارد می کند. پس از خم شدن زانو در زاویه 20 تا 40 درجه ، پزشک استخوان ساق پا را بررسی می کند. اگر استخوان کمی به جلو لغزید ، به این معنی است که پارگی رباط صلیبی قدامی جزئی دارید.
مرحله 5. از زانو اشعه ایکس بگیرید
اگرچه این مشکل پزشکی در اشعه ایکس قابل مشاهده نیست ، اما پزشک ممکن است به دنبال علائم دیگری باشد که ثابت می کند رباط دچار پارگی نسبی شده است. برای بررسی علائم آسیب ، مانند شکستگی ، ناهماهنگی ساختار استخوانی و باریک شدن فاصله بین مفاصل ، از اشعه ایکس هر دو زانو استفاده می شود.
این سه نوع ضایعه با پارگی نسبی ACL همراه است
مرحله 6. توجه داشته باشید که ممکن است به MRI نیاز باشد
بر خلاف اشعه ایکس ، تصویربرداری رزونانس مغناطیسی به پزشک اجازه می دهد تا ساختارهای بافت نرم زانو ، از جمله رباط صلیبی قدامی را بررسی کند. او همچنین منیسک ها و سایر رباط های زانو را بررسی می کند تا مطمئن شود آسیب ندیده است.
اگر هنوز در مورد میزان آسیب دیدگی خود شک دارید ، ممکن است از او یک تصویر تاجی مایل به زانو درخواست کند. این تصویر علاوه بر تصویربرداری رزونانس مغناطیسی ، دید بهتری از زانو به او می دهد
قسمت 3 از 3: پارگی نسبی ACL را درمان کنید
مرحله 1. از زانو با گچ یا آتل محافظت کنید
در صورت پارگی نسبی ACL ، پزشک به احتمال زیاد توصیه می کند که هنگام بهبود رباط از آتل یا گچ استفاده کنید. خوشبختانه اکثر پارگی های جزئی ACL نیازی به جراحی ندارند. با این حال ، شما باید از زانو در برابر سایر آسیب ها محافظت کنید. بهترین راه برای انجام این کار ، قرار دادن گچ یا آتل برای تثبیت زانو در زمان بهبودی است.
متخصص مراقبت های بهداشتی می تواند عصا برای استفاده از آتل به شما ارائه دهد. آنها طوری طراحی شده اند که شما را از وارد آوردن فشار یا فشار زیاد بر روی زانو در مرحله بهبودی جلوگیری می کند
مرحله 2. به زانو استراحت دهید
تا جایی که ممکن است باید به آن استراحت دهید تا بهبود یابد. از اعمال فشار یا فشار بر آن خودداری کنید. باید زانو را بالا بیاورید تا بهبودی شروع شود. وقتی می نشینید ، آن را بلند کنید تا بالای باسن شما قرار گیرد.
وقتی دراز کشیده اید ، باید پاها و زانو را بلند کنید تا بالای قلب و قفسه سینه قرار گیرد
مرحله 3. یخ را روی زانو قرار دهید
برای تسکین تورم و درد ناشی از پارگی نسبی ACL ، باید هر روز روی زانو یخ بمالید. یک کیسه یخ را در یک حوله بپیچید تا از تماس مستقیم آن با پوست جلوگیری شود ، زیرا ممکن است باعث سوختگی شود. برای بهترین نتیجه ، پانزده تا بیست دقیقه آن را روی زانو بگذارید.
کمتر از پانزده دقیقه برای تسکین درد یا تورم کافی نخواهد بود. اگر کیسه یخ را بیش از بیست دقیقه روی زانو بگذارید ، ممکن است به پوست شما آسیب برساند
مرحله 4. در مورد جراحی به عنوان آخرین راه حل فکر کنید
اگر پارگی کامل رباط صلیبی قدامی دارید یا اگر سطح پارگی بین جزئی و کامل باشد ، ممکن است برای ترمیم کامل زانو به جراحی نیاز داشته باشید. در این صورت ، شما نیاز به پیوند برای جایگزینی رباط آسیب دیده دارید. متداول ترین پیوند ، تاندون کشکک یا همسترینگ است. با این حال ، شما همچنین می توانید تاندون ها را از زانو اهداکننده تهیه کنید.
در مورد اینکه کدام گزینه برای شما مناسب است با پزشک خود مشورت کنید
مرحله 5. با فیزیوتراپی زانو را تقویت کنید
در مورد امکان انجام فیزیوتراپی با پزشک مشورت کنید. هنگامی که اجازه می دهید زانو بهبود یابد ، باید آموزش مجدد آن را شروع کنید تا دوباره آسیب نبیند. به فیزیوتراپیست مراجعه کنید که می تواند به شما در افزایش دامنه حرکتی و انجام تمرینات قدرتی و پایداری کمک کند.